تحقیقات نشان داده اند حدود نیمی از سرمایه گذاری ها در زمینه آموزش و توسعه منجر به بهبود سازمانی و فردی می گردند. شرکت ها در سراسر جهان، میلیون ها دلار هزینه آموزش کارکنان می کنند. آموزش، کارکنان را قادر می سازد تا دانش و مهارت های زیادی را کسب کنند، ولی هیچ تضمینی وجود ندارد که آموزش منجر به بهبود عملکرد گردد. این امر به ویژه زمانی واقعیت می یابد که دانش اکتسابی کارکنان، برای اهداف سازمانی، کاربردی نباشد. همانطور که ذکر شد، شرکت ها هزینه های زیادی را در راستای آموزش صرف می کنند با این وجود گاهی اوقات ممکن است نتایج خوبی از جانب کارکنان آموزش دیده مشاهده نکنند. به همین دلیل شرکت ها همیشه با این مهضل روبرو بوده و این سوال را مطرح می کنند که آیا سرمایه گذاری ها نتیجه بخش بوده یا نه. فرض این موضوع منطقی است که اگر کارکنان، تعهدی متقابلی به سازمان نداشته باشند، سرمایه گذاری ها می تواند اثرات منفی نیز داشته باشد. علاوه بر این در صورتی که کارمندی تصمیم به ترک یک سازمان بگیرد، ریسک سرمایه گذاری در زمینه آموزش نیز وجود خواهد داشت. آموزش به تنهایی برای اثربخشی سازمانی کافی نیست، چرا که همه دانش حاصل از آموزش به درستی به سازمان منتقل نشده و برای سازمان، کاربردی و عملی نیست. به عبارت دیگر، انتقال دانش (استفاده مولد از مهارت ها و دانش اکتسابی) کسب شده در طول دوره آموزش باید به طور کارآمد در راستای تحقق کامل مزایا صورت گیرد. در همین راستا، استفاده از نقش واسط ابزارهای مدیریت دانش در زمینه آموزش منابع انسانی، ضرورت می یابد.

این پروپوزال نیز با تاکید بر این موضوع، و با رعایت کلیه چارچوب های یک پروپوزال، برای پایان نامه ای تحت همین عنوان در مقطع کارشناسی ارشد رشته مدیریت منابع انسانی آماده شده است. مطالعه این پروپوزال برای کسب ایده های جدید، به دانشجویان پیشنهاد می شود. همچنین دانشجویان با مطالعه این محصول می توانند آشنایی بیشتری با ساختارهای یک پروپوزال یافته و در اهداف دانشگاهی خود مورد استفاده قرار دهند.