این پروپوزال به بررسی تاثیر مولفه های سرمایه فکری و سرمایه در گردش بر عملکرد و بازده مالی شرکت ها پرداخته است. مفهوم سرمایه در گردش یکی از موضوعاتی که در مقالات بسیاری به آن پرداخته شده و در ادامه تشریح مختصری از آن را ارائه می دهیم:

سرمایه در گردش، که به سرمایه در گردش خالص نیز معروف است، تفاضل بین دارایی های فعلی یک شرکت، مانند پول نقد، حساب های دریافتنی (فاکتورهای پرداخت نشده مشتریان) و موجودی مواد خام و کالاهای تمام شده، و بدهی های جاری آن شرکت، مانند حساب های پرداختنی می باشد. سرمایه در گردش، معیار بازده عملکردی یک شرکت و سلامت مالی کوتاه مدت آن می باشد. نسبت سرمایه در گردش (دارایی های فعلی تقسیم بر بدهی های فعلی)، یا نسبت فعلی، نشان دهنده آن است که آیا یک شرکت دارایی های کوتاه مدت کافی برای پوشش دادن بدهی کوتاه مدت خود را دارد یا خیر. نسبت سرمایه در گردش خوب، عددی است بین ۲/۱ و ۰/۲. نسبت کمتر از ۰/۱ نشان دهنده سرمایه در گردش منفی، با مسائل نقدینگی بالقوه است، درحالی که نسبت بالای ۰/۲ ممکن است نشان دهنده آن باشد که یک شرکت از دارایی های مازاد خود به نحو موثر برای تولید حداکثر درآمد ممکن استفاده نمی کند. اگر دارایی های فعلی یک شرکت از بدهی های فعلی اش فراتر نرود، بنابراین ممکن است در بازپرداخت بدهی خود به طلبکاران دچار مشکل شود یا ورشکسته گردد. نسبت سرمایه در گردش نزولی، یک خط قرمز برای تحلیلگران مالی است. همچنین ممکن است به نسبت سریع، که بیشتر یک معیار نقدینگی است، نگاهی بیاندازند، زیرا تنها شامل وجه نقد یا معادل های آن، سرمایه گذاری های قابل بازاریابی و حساب های دریافتنی باشد.

این پروپوزال برای پایان نامه ای تحت همین عنوان آماده شده است. دانشجو می تواند با مطالعه این پروپوزال، با ساختارهای کلی پروپوزال نویسی شامل روش تحقیق، مدل مفهومی، جنبه های نوآورانه و جامعه آماری آشنا شده و موضوع مناسبی را برای اهداف دانشگاهی خود انتخاب نماید. سه مفهوم سرمایه فکری، سرمایه در گردش و عملکرد مالی که جزو موضوعات برتر حسابداری می باشند در این پژوهش مورد بررسی قرار گرفته اند.