در مسائل امور مالی، اقلام تعهدی به معنای جمع بستن سود یا سرمایه گذاری های مختلف در یک مدت زمان معین می باشد. در حسابداری، معانی خاص خود را دارد که می تواند اشاره به حساب های واقع بر یک ترازنامه که نشان دهنده بدهی ها و دارایی های غیرنقدی استفاده شده در حسابداری مبتنی بر اقلام تعهدی است، داشته باشد. این نوع حساب ها، از جمله می توانند شامل حساب های پرداختنی، حساب های دریافتنی، سرقفلی، بدهی مالیاتی معوق و هزینه بهره آینده باشد.

اقلام تعهدی در حسابداری:

برای مثال، شرکتی محصولی را به مشتری تحویل می دهد و مشتری ۳۰ روز بعد در سال پولی بعد، که یک هفته بعد از تحویل شروع می شود، هزینه آنرا پرداخت می کند. آن شرکت آن روند را هنوز برای سال پولی تحویل به عنوان یک صورت درآمد جاری خود، می شناسد، حتی اگر تا دوره حسابداری بعدی، پرداخت نشده باقی بماند. این روال ها نیز یک درآمد معوق (دارایی) برروی ترازنامه برای سال مالی تحویل می باشند، اما برای سال مالی بعدی، زمانی که وجه نقد دریافت می شود، این موضوع در نظر گرفته نمی شود. بطور مشابه، فروشنده ای که محصول را فروخته، در لحظه فروش (یا تحویل) یک کمیسیون یا کارمزد دریافت کرده است. شرکت کمیسیون را به عنوان یک هزینه در صورت درآمد جاری خود می شناسد، حتی اگر عملاً در انتهای هفته بعد در دوره حسابداری بعدی، به آن فروشنده پول پرداخت شده باشد. همچنین، کمیسیون یک بدهی معوق برروی ترازنامه برای مدت تحویل است، اما برای دوره بعد هنگامی که کمیسیون (وجه نقد) به فروشنده پرداخت می شود، اینگونه نیست. اصطلاح اقلام تعهدی اغلب به اختصار برای مخارج معوق و درآمد معوق که در یک کلمه مشترک شریک هستند، استفاده می شوند، اما مشخصات و معانی اقتصادی/حسابداری متضاد با هم دارند.

یکی از موضوعات کلیدی مورد بحث در این پروپوزال نیز مربوط به اقلام تعهدی است که دانشجو می تواند با مطالعه این محصول، آشنایی بیشتری با این مفهوم پیدا کرده و نیز با ساختارهای کلی پروپوزال نویسی نیز آشنا گردد و موضوع مشابهی را برای اهداف تحقیقاتی خود انتخاب نماید.