در این پروپوزال که برای پایان نامه ای با همین عنوان آماده شده است به بررسی نقش مدیریت ارتباط با مشتری (CRM) با عملکرد تجاری در شرکت های بیمه پرداخته شده است. مدیریت ارتباط با مشتری موضوع مورد بحث بسیاری از مقالات علمی بوده و توجه بسیاری از محققین و دانشگاهیان را به خود معطوف ساخته است و در نتیجه منابع داخلی و خارجی زیادی در این موضوع موجود می باشد که در این پروپوزال نیز از آنها استفاده شده است. در نتیجه پژوهشگران می توانند با مبنا قرار دادن این پژوهش، موضوع مشابهی را انتخاب کرده و برای اهداف تحقیقاتی خود آماده نمایند. این پروپوزال شامل شرحی کامل از روش، مدل مفهومی، روش نمونه گیری و جامعه آماری و همه استانداردهای نگارشی مورد نیاز می باشد. همانطور که ذکر شد، موضوع کلیدی مورد بحث در این پروپوزال، CRM می باشد که در ادامه به تشریح آن می پردازیم:

مدیریت ارتباط با مشتری (CRM)، رویکردی برای مدیریت تعاملات شرکت با مشتریان فعلی و بالقوه آن می باشد. این رویکرد از تحلیل داده های مرتبط با پیشینه مشتریان با شرکت در راستای بهبود روابط تجاری با مشتریان استفاده می کند و به طور خاص روی حفظ مشتریان و نهایتا افزایش فروش تمرکز دارد. یکی از جنبه های مهم رویکرد CRM، سیستم هایی است که داده ها را از طیف وسیعی از کانال های ارتباطی شامل وب سایت شرکت، تلفن، ایمیل، گفتگوهای تصویری، مواد بازاریابی و اخیرا رسانه های اجتماعی جمع آوری می کنند. به واسطه رویکرد CRM و سیستم های مورد استفاده در تسهیل آن، کسب و کارها می توانند مخاطبین هدف خود را به خوبی شناسایی کرده و بهترین روش را برای پرداختن به نیازهای آنها بیابند. مفهوم CRM به واوایل دهه ۱۹۷۰ بازمی گردد، زمانی که رضایت مشتریان با استفاده از یک سری نظرسنجی ها و بررسی های سالیانه یا پرسش های رو در رو با مشتریان ارزیابی میشد. در این زمان، کسب و کارها بیشتر به سیستم های مستقلی متکی بودند تا فروش را خودکارسازی کنند، ولی با پیشرفت تکنولوژی قادر شدند تا مشتریان را در لیست های مبتنی بر صفحات گسترده لیست نمایند. این رویه ادامه داشته تا اینکه امروزه نرم افزارهای CRM قدرتمندی در اختیار شرکت ها قرار گرفته اند که فرآیند ارزیابی مشتریان از همه جهات را تسهیل می بخشند و مطمئنا باعث بهبود و رشد کسب و کارها نیز می شوند.