مدیریت استعداد اخیرا به عنوان یک حوزه مطالعاتی، مورد توجه بسیاری از دانشگاهیان، مدیران کسب و کارها و رهبران سازمان های بزرگ قرار گرفته است. پژوهشگران بیان داشته اند که سازمان ها باید بهترین افراد را به منظور کسب رقابت جهانی، جذب کرده و حفظ نمایند. بنابراین چارچوب های مدیریت استعداد به عامل تعیین کننده حیاتی در عملکرد کلی کارکنان تبدیل شده و به نوبه خود می تواند موفقیت های چشم گیری را برای سازمان به ارمغان آورد. در همین راستا، استدلال شده که حفظ کارکنان کلیدی، چالشی اساسی برای بیشتر سازمان های محلی و بین المللی است زیرا تحولات ناشی از جایگزینی کارکنانی که داوطلبانه سازمان را ترک می کنند، هزینه های مستقیم و غیرمستقیم زیادی را برای سازمان در پی خواهد داشت. مدیریت استعداد بر اساس این فرض استوار می باشد که سازمان ها توسط افراد اداره می شوند. در همین راستا باید توجه داشت که فرآیندها، فناوری و سرمایه، به یک میزان اهمیت دارند. با این حال، افرادی هستند که با استفاده از این دارایی ها، ارزش آفرینی می کنند. این بدین معنی است که کارکنان شایسته تر می توانند بازده بهتری را برای سازمان ایجاد کنند. بنابراین سازمان ها بایستی شیوه های مدیریت استعداد را به کار گیرند تا حداکثر خروجی را از کارکنان خود بگیرند چرا که موفقیت سازمان، وابسته به عملکرد کارکنان بوده و مستقیما مربوط به کیفیت محیط کاری و خدماتی است که سازمان ارائه می دهد.

هدف این پروپوزال نیز شناسایی و ارزیابی تاثیرات این شاخص ها روی عملکرد کارکنان و ارائه استراتژی هایی برای حفظ کارکنان شایسته و مستعد می باشد. در همین راستا یک مطالعه موردی روی کارکنان بانک رفاه کارگران در تهران انجام گرفته و متغیرهای حاصل در قالب یک مدل مفهومی، بررسی شده اند. این پروپوزال برای پایان نامه ای تحت همین عنوان در مقطع کارشناسی ارشد رشته مدیریت آماده شده و ساختارهای استاندارد پروپوزال نویسی در آن رعایت شده اند. مطالعه این پروپوزال می تواند زمینه ساز ایده های پژوهشی جدیدی برای محققین علاقه مند بوده و ابزار مناسبی برای دانشجویان در راستای آشنایی بیشتر با چارچوب های استاندارد یک پروپوزال باشد.