حساسیت سرمایه گذاری های جریان نقدی (Cash Flow Sensitivity of Investment)، به سرمایه گذاری کم هنگام کم بودن جریان نقدی و هم سرمایه گذاری زیاد هنگام زیاد بودن جریان نقدی ارتباط دارد. قابلیت دسترسی به سرمایه بیرونی، همبستگی مثبتی با جریان های نقدی دارد و در نتیجه حساسیت سرمایه گذاری های جریان نقدی را افزایش می دهد. مدیران بطور فعالانه با تغییرات نقدیندگی یا نقدشوندگی داخلی و بیرونی با تجمیع سرمایه در گردش، هنگام زیاد بودن نقدینگی و تخلیه کردن آن هنگام کم بودن نقدینگی، مقابله می کنند. این نتایج بیان می کند که شرکت های دارای حساسیت سرمایه گذاری های جریان نقدی، با محدودیت های مالی مواجه می شوند، که اینها در سالهای جریان نقدی کم، الزام آور و محدود کننده می باشند. شاخص های سنتی محدودیت های مالی، مانند اندازه و پرداخت سود سهام، به نحو موفقی شرکت هایی که با قیدها و محدودیت های بالقوه مواجه می شوند را متمایز می کنند، اما در متمایز سازی بین دوره های زمانی محدودیت های شدید (محکم) و ضعیف (سست) موفقیت کمتری دارند.

حساسیت مخارج سرمایه ای به جریان های نقدی داخلی، یک پدیده بسیار مطالعه شده در ادبیات اقتصاد مالی است. در یک مطالعه بدوی، محققین نشان دادند که بعد از ثابت نگه داشتن فرصت های رشد، سرمایه گذاری شرکتی به جریان نقدی حساس است و این امر برای شرکت های دارای پرداخت سود سهام کم، بیشتر صدق می کنند. نویسندگان نتیجه گرفتند که تاثیر مثبت قوی وجود داخلی بر سرمایه گذاری ناشی از محدودیت های نقدشوندگی پیش روی شرکت ها با تفاوت های معنادار بین هزینه های سرمایه بیرونی و داخلی می باشد.

این پروپوزال نیز به بررسی این موضوع پرداخته و با در نظر داشتن تمام چارچوب های پروپوزال نویسی برای پایان نامه ای در مقطع کارشناسی ارشد رشته حسابداری آماده شده است. مطالعه این پروپوزال می تواند الهام بخش ایده های بسیاری در ذهن مخاطبین باشد. همچنین شما دانشجوی گرامی نیز با مطالعه آن می توانید علاوه بر درک بیشتر مفاهیم ارائه شده در آن، با ساختارهای پروپوزال نویسی نیز آشنا شده و پروپوزال مناسبی را برای اهداف دانشگاهی خود آماده نمایید