پروپوزال آماده مدیریت رابطه خلاقیت اعضای هیأت علمی با اثربخشی خلاقیت از جمله مسائلی است که درباره ماهیت و تعریف آن تاکنون بین محققان و روانشناسان توافقی نشده است. تورنس پس از پنجاه سال تحقیق و آزمون در باره خلاقیت، معتقد است نمی توان تعریف صریح و جامعی از خلاقیت داد. آزوبل نیز می گوید خلاقیت یکی از مبهم ترین و مغشوش ترین اصطلاحات روان شناسی و تعلیم و تربیت امروز است. اما ابهام در مفهوم، به معنی پیچدگی جریان خلاقیت نیست. زیرا خلاقیت را می توان به راحتی در زندگی روز مره حس کرد. با وجود این، بیش از صدها تعریف برای خلاقیت ارائه شده است. از جمله تعاریف خلاقیت می توان به تعاریف زیر اشاره کرد.
– خلاقیت یعنی رهایی از عادتهای ذهنی
– خلاقیت یعنی نگاهی متفاوت به پدیده هایی که دیگر مردم نیز به آنها می نگرند.
– خلاقیت یعنی فرآیند تغییر، توسعه و تکامل در سازمان بندی حیات ذهنی.
– خلاقیت عبارت است از برایند حساس شدن به مسائل، نواقص، شکافهای دانش، عناصر مفقوده، ناهماهنگی ها و شناسایی دشواریها، جست وجوی راه حلها، حدس زدن ها، منظم کردن فرضیه هایی درباره نواقص، آزمودن و دوباره آزمودن.
– خلاقیت یعنی شناسایی نیاز و ارضای آن.
اما چیزی که اغلب دانشمندان بر آن اتفاق نظر دارند است که:
خلاقیت= تازگی + ارزش (احمد پور داریانی و عزیزی، ۱۳۸۴).
در فرهنگ لغات عمید (ص۸۵)ابداع یا افرینش بعمنایچیزی نوآوردن یا کار تازه کردن آمده است. معنی دقیق تر آن یعنی پدید آوردن چیزی که سابقاً نبوده است. در فرهنگ آکسفورد خلاقیت بعنوان قدرت آفرییندگی تعریف شده است که قدرت منوط به هوش و توانایی تغیل است. در فرهنگ لغت روان شناسی (ص۱۶۵)خلاقیت فرآیندی روانی فرض شده است، که در آن به حل کردن، ایده پروری، مفهوم سازی، خلق اشکال هنری، نظریه هایا تولیدات یگانه و بدیع اقدام می شود. در واقع براساس این تعاریف یکی از ملاک های تمایز فکر خلاقه از افکار غیر خلاقه اصل یگانه و ابداعی بودن فرض شده است. مازلو در توصیف خلاقیت گفته است: این صفت یک ویژگی اساسی سرشت انسان است، توانایی بالقوه ای که در بد و تولدبه همه انسان ها داده شده است. اکثر انسان ها این خمیمه را در طول دوران فرهنگ پذیری خود از دست می دهند، اما عده کمی از افراد ظاهراً این شیوه تازه را حفظ می کنند و یا اگر آنرا همچون اکثر مردم از دست داده باشند. بعد ها در طول زندگی آن را می یابند (پیرخایقی،۱۳۸۴).
خلاقیت را می توان تولید ایده ها ، رهیافت ها و مفاهیم اصیل ، بدیع و جدیدی دانست که از رفتاری انطباق پذیر برخوردار باشد( شهرآرای ، ۱۳۷۵).
خلاقیت از دیدگاه تورنس فرایندی است که شامل حساسیت نسبت به مسائل، کمبودها، و بن‌بست‌ها می‌شود. حساسیتی، که به دنبال تشخیص مشکل به وجود می‌آید و به دنبال جست‌وجو برای یافتن راه‌حل برای مشکلات و طرح فرضیه‌هایی به این منظور آغاز می‌شود. سپس فرضیه‌ها و راه‌حل‌ها مورد آزمایش قرار می‌گیرد و تغییرات لازم در آن به وجود می‌آید.
متداول ترین برداشت از خلاقیت عبارت است از این که فرد فکری نو و متفاوت ارائه دهد. خلاقیت را می توان با تولید یا خلق اثر نو و متفاوت ارزشیابی کرد، اما باید به خاطر داشت که هر خلاقیتی لزوماً به تولید اثر قابل مشاهده منجر نمی گردد. برای مثال، در عالم تخیل، کودک یا نوجوان چیز نو و متفاوتی خلق می کند، اما آفرینش ذهنی او برای دیگران قابل مشاهده و بالطبع ارزشیابی و قضاوت نیست . بنابراین خلاقیت یک فرآیند ذهنی است که در فرد معینی و در یک زمان مشخص دیده می شود، فرآیندی که در نتیجه آن، یک اثر جدید، اعم از فکر یا چیز نو و متفاوتی، تولید می شود. ممکن است تولید جدید و متفاوت، کلامی یا غیر کلامی، عینی یا ذهنی باشد ( عابدی ،۱۳۷۲).
در میان تعاریفی که درباره خلاقیت و جنبه های گوناگون آن به عمل آمده است، تفاوتهایی به چشم می خورد. برخی خلاقیت را ترکیبی از قدرت ابتکار ، انعطاف پذیری و حساسیت و برخی دیگربه آن تولید ایده ها ، رهیافت ها و مفاهیم اصیل ، بدیع و جدید می گویند. گروهی دیگرنیز فکر می کنند مراحلی که در جریان یک رفتار خلاق طی می شود، در همه افراد یکسان است؛ در صورتی که دیگران اعتقاد دارند این مراحل در افراد گوناگون متفاوت است. در مورد خصوصیات شخصیتی، برخی بر این باورند که وی‍‍‍ژگی های شخصیتی افراد خلاق جنبه ارثی دارد. در حالی که دیگران، ضمن رد این نظریه، بر اکتسابی بودن آن تاکید دارند و معتقدند می توان آن را از طریق تعلیم و تربیت به دیگران تعلیم داد. طرفداران عوامل محیطی معتقدند در تکوین یک رفتار خلاق، محیط نقش اساسی دارد، در صورتی که مخالفان این عقیده، نقش محیط را نفی می کنند و می گویند فردی که رفتاری خلاق دارد، خصوصیات خود را در هر کجا که باشد، نشان می دهد و محیط نمی تواند در آن نقش داشته باشد.

۲۸ صفحه با فرمت word پروپوزال کارشناسی ارشد و دکتری مدیریت و رشته های وابسته